یکی بود و یکی نبود به جز چشات هیچی نبود زیر این سقف فیروزه داره زیبایی میسوزه من این دنیا رو پس میدم بهاشو با نفس میدم چقدر راه مونده تا رویا چقدر آدم چقدر حوا تک و تنها چه بی حرفیم زمان ثابت ما میچرخیم تو که هستی جهان خوبه شب تیره چه نور کوبه لب سرخ تنوریتو شب چارشنبه سوری تو که یه چل تکه دوری تو عجب وصله جوری تو من این دنیا رو پس میدم بهاشو با نفس میدم چقدر راه مونده تا رویا چقد آدم چقد حوا تک و تنها چه بی حرفیم زمان ثابت ما میچرخیم تو که هستی جهان خوبه شب تیره چه نور کوبه لب سرخ تنوریتو شب چارشنبه سوری تو که یه چل تکه دوری تو عجب وصله از این دوری تو از این کابوس میترسم که دارم از تو کم میشن چقد راهه تا میروزی چه شکلی داره خود سوزی تو تک و تنها چه بی حرفیم زمان ثابت ما میچرخیم تو که هستی جهان خوبه شب تیره چه نور کوبه لب سرخ تنوریتو شب چار شنبه سوری تو که یک چل تکه دوری تو عجب وصله جوری تو
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
منصور - سپید برفی
منصور - درد
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.