شبی از شبای پاییز ته یک فکر غم انگیز یک نفر افتابی میشه زیر این بارون یک ریز یک نفر هنوز میتونه زیر پوست من بمونه از سر شب تا سپیده بهترینشو بخونه درد بی عشقی همینه همه ی بغض زمینه اوج پرواز یه رویا تو نگو دیوار چینه اول این همه کابوس آخر این همه دشنه پای سفره های خالی سر ظهر و لب تشنه اما حتی یه قناری خوندنو یادت میاره قدر یک قطره شبنم یادگار چشمه ساره یک نفر هنوز میدونه چه شکوهی داره دستات رفته هامون برمیگردن سر وعده گاه حرفات یک نفر مثل خود من تو رو فوت فوت آبه تو رو از بر داره حفظه یک نفر که بی نقابه درد بی عشقی همینه همه ی بغض زمینه اوج پرواز یه رویا تو نگو دیوار چینه
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
منصور - لب سرخ
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.