جرم من نیست اگه ترانه هام درد زندانی و زندانبانه اگه گفتن که فراموشت کرد شک نک اینا همش بهتانه هر طنابی که نجاتم میده یاد گرفتم که خودم پاره کنم تو قمار عشق برام آسونه خودمه یک شبه بیچاره کنم چرا از چشمای من میترسی منی که نقابمو برداشتم نگاه کن شبیه اون کسی شدم که میگفتم دوسش نداشتم درد من یه اعتراف ساده بود دردی که کشتن و پایان نگرفت اونی که دزدید دنیای منو منو حتی به گروگان نگرفت اونی که با من بیرحم تره تویی یا شکنجه وجدانم این همه ناسازگاریمو ببخش اگه دائم شب پر طوفانم چرا از چشمای من میترسی منی که نقابمو برداشتم نگاه کن شبیه اون کسی شدم که میگفتم دوسش نداشتم چرا از چشمای من میترسی منی که نقابمو برداشتم نگاه کن شبیه اون کسی شدم که میگفتم دوسش نداشتم
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.